خیلی از سکته های قلبی به علت مسدود شدن شریان کرونر ایجاد میشه و از ساخته شدن تدریجی پلاک های خونی که خون رسانی رو مختل میکنه به وجود میاد. 

سکته قلبی با علائمی مثل درد فشارنده یا احساس سنگینی تو قفسه سینه، انتشار درد به گردن، شانه و بازو، تنگی نفس، عرق زیاد، احساس سبکی سر و غش کردن، اضطراب و بی‌قراری و تهوع همراهه.

موقع بروز حمله قلبی، برای کم کردن اثرات اون میتونین اقدامات زیر رو انجام بدین:

زمانی که منتظر رسیدن اورژانس هستین، در صورتی که حساسیت ندارین یک قرص آسپرین مصرف کنین . آسپرین رایج ترین داروی رقیق کننده خون در جهانه که احتمال زنده موندن رو تو حمله قلبی بالا میبره.

از مصرف نیتروگلیسیرین تجویز شده پرهیز کنین چون که این دارو باعث گسترش عروق میشه و مانع از حمله قلبی و یا بقای عضلات نمیشه. این دارو فقط برای مبتلایان به آنژین مفیده یعنی شرایطی که فرد در اثر اضطراب و استرس تو قفسه سینه احساس فشار میکنه و اکسیژن کافی به قلب نمیرسه اما حمله قلبی به علت لخته شدن خون تو یک رگ خونی به وجود میاد . مصرف نیتروگلیسیرین تو همچین شرایطی ممکنه به طور موقت رگ خونی مسدود شده رو گسترش بده و ناراحتی رو برطرف کنه.

بطور مکرر سرفه نکنید چون که در شرایطی که حمله قلبی پیش اومده، سرفه های مکرر یک خرافه درمانی محسوب میشه.

به قفسه سینه خودتون فشار وارد نکنین چون که این عمل موقع ایست قلبی کارایی داره و احیای قلبی توسط پزشک و یا یک فرد آموزش دیده انجام میشه.